Feest weken Belem

Feest weken Belem

Nou nou nou nou wat gezellig “het grote feest in Belem”.
Gingen we daar zaterdag avond naar het grote feest in Belem en wat denk je.
Ik zie alleen maar ruggen en zwarte haren ( geweldig) tja wat wil je als 168 hoog bent.
En dan nog wel twee uur naar een optocht kijken. Pffffffff geweldig dus..
Ik was blij dat we weer terug naar huis gingen.
Eindelijk thuis gekomen( bij onze collega Roberto) werd er op de telefoon van Roberto gebeld of we mee gingen naar een bar “waar ik geen zin in had omdat ik me niet zo lekker voelde”
Ze kwamen toch even langs om kennis te maken omdat er ook een Braziliaanse vrouw bij zat die Nederlands sprak en met ons kennis wou maken.( met ons bedoel ik Corne, ook een collega uit nl)
Achteraf was ik daar heel blij mee.
Ik heb een leuk gesprek met haar gehad en werd de volgende dag uitgenodigd om bij haar familie wat te komen eten en vooral drinken.
“Eindelijk het echte Braziliaanse leven opsnuiven”.
Ze kwam ons zondag om 14.00 uur ophalen met een taxi en reden naar haar huis. We kwamen terecht in een van de achterwijken van Belem.
De Duivense kermis is er niets bij qua muziek geluid.
Toen we uitstapte hoorde ik wel 10 geluidsinstallatie’s door elkaar ( en hard, HARD)
We moesten bij de buurman op bezoek komen, want dat was “die papa” van de straat( foto met 1 liter bier in zijn hand).
Tja eerst omhelzen, dan alle vrouwen knuffelen ( ook de twee oudere vrouwen op de foto),
zitten en bier drinken, want je bent tenslotte een man, en een man drinkt heeeeel veeeel bier in Brazilie. ( Alleen Emiellietje niet, die haakte af naar 3 flessen gedronken te hebben van een liter).
Ik was dus ook meteen geen echte man meer.( ik werd aan de hand genomen om op een van de bedden van hun te slapen. (nou echt niet)
En dan het eten. Moeders ( de linkse op de foto) kwam wel om de 15 min. met een bordje eten aan, vraag me niet wat ik gegeten heb want ik zou het niet weten. Soms heel vies en af en toe was het lekker, en klaar gemaakt door de hele straat.
In het begin ( de eerste twee uur) dacht ik “nou zo zou ik ook wel willen leven” maar na twee uur dacht ik er iets anders over. Wat een takke herrie zeg, het was onderhand al donker en alles liep op straat te dansen, drinken, eten, te praten, kinderen buiten spelen autos met het muziekgeluid op 10 enz enz.
Dan de verhalen dat 3 dagen geleden een buurjongen in de straat is doodgeschoten ( geen geld voor de maffia )tja werd er gezegd “eigen schuld” en ga zo maar door.
Maar al met al ben ik blij dat ik deze ervaring heb meegemaakt( en uiteraard ben ik blij dat ik het heb overleefd, hihi).
De foto’s zijn jammer genoeg niet zo goed gemaakt omdat ik geen camera bij me had en ze met mijn mobiel gemaakt heb.
Maar ik weet wel dat als ik de volgende keer er weer heen ga ( we zijn namelijk over 4 weken weer uitgenodigd bij het sluitings feest van Belem) neem ik mijn camera mee en ga het filmen zodat jullie ook mee kunnen genieten van het geluid en het leven .van de echte braziliaanen